امروزه روش های مختلفی برای انجام ارتودنسی وجود دارد که یکی از این روش های نوین، ارتودنسی دیمون است. کارآمدی این روش باعث شده که در بین ارتودنتیست ها و مراجعه کنندگان محبوبیت خاصی پیدا کند و تبدیل به یکی از پرطرفدار ترین روش ها شود.
در ادامه سعی شده همه ی نکاتی که باید راجع به این روش بدانید در اختیار شما گذاشته شود.
در ادامه این مقاله در مورد عناوین زیر توضیحاتی ارائه می دهیم:
زیر شاخه ای از ارتودنسی ثابت بوده و همانطور که گفته شد یک روش جدید از ارتودنسی است که امروزه بسیاری از ارتودنتیست ها از آن استفاده می کنند و نسبت به سایر روش های ارتودنسی راحت تر است. اما تفاوت هایی با ارتودنسی ثابت معمولی دارد.
در روش معمولی از سه اجزای مختلف استفاده می شود؛ این اجزا شامل براکت های فلزی یا سرامیکی، کش های الاستیکی رنگی و سیم حلقوی است. براکت ها با شیار های خود، حلقه ی سیمی را درون خود نگه می دارند و با کمک کش های الاستیکی این اتصال را محکم تر می کنند.
براکت ها در هر دو روش ثابت هستند، اما نوع و جنس آن ها متفاوت است. در ارتودنسی دیمون براکت های دیمون خود تنظیم شونده و یا به اصطلاح انگلیسی (self_setting) استفاده می شود. براکت های سلف ستینگ قابلیت باز و بسته شدن دارند.
هنگامی که سیم حلقوی از میان آن ها رد شود، قفل شوند و یک اتصال قوی را ایجاد می کنند. این بدین معنا است که دیگر نیازی به الاستیک های رنگی نیست. پس نسبت به ارتودنسی معمولی تعداد دفعات مراجعه کمتر خواهد بود.
در اولین مراجعه به متخصص ارتودنسی، وضعیت فک ها و دندان های شما مورد بررسی قرار می گیرد. برای بررسی واضح تر، عکس برداری لازم است. اگر فضای کافی برای مرتب شدن دندان ها وجود نداشته باشد متخصص ارتودنسی به شما توصیه می کند که باید به اندازه فضای مورد نیاز تعداد مشخصی دندان را بکشید.
و اگر فضا بیش از اندازه وجود داشته باشد نیاز به کاشت دندان ها می باشد تا فضای مورد نیاز پر شود. همچنین وجود هرگونه پوسیدگی و یا بیماری لثوی تشخیص داده می شود که حتما باید ترمیم و درمان شوند.
براکت های خود تنظیم شونده را با چسب های مخصوصی به سطح دندان ها متصل می کنند.
در نهایت سیم حلقه ای را از میان براکت ها رد می کنند و با قفل کردن براکت ها کار تمام می شود.
میزان مراجعه در روش دیمون کمتر از سایر روش ها است اما باید به موقع و طبق برنامه ی زمانی که به بیمار ارائه می شود به ارتودنتیست مراجعه شود.
به دلیل استفاده از براکت های سلف ستینگ دیگر لزومی به بکار بردن کش های رنگی نیست و دردسر انتخاب رنگ تجربه نخواهد شد. پس برای کسانی که سادگی و بی رنگ بودن ارتودنسی را می خواهند بهترین و زیباترین انتخاب است.
کش های الاستیکی نیاز به تعویض ماهانه دارند. اما براکت های دیمون با خاصیت خود تنظیم شوندگی این نیاز را برطرف کرده اند. پس کمتر از ارتودنسی معمولی نیاز به مراجعه دارد.
مدت زمان درمان در روش دیمون بسته به نوع ناهنجاری چیزی بین ۶ ماه تا ۳ سال است. اما معمولا کمتر از ارتودنسی ثابت زمان می برد.
براکت های دیمون اصطکاک کمتری در دندان ها ایجاد می کنند و در نتیجه احتمال آسیب به ریشه های دندان ها کمتر است.
پس از انجام ارتودنسی فشار زیادی به دندان ها وارد می شود و فرد درد زیادی را متحمل می شود. اما در روش دیمون این فشار به طور قابل توجهی کمتر بوده و در نتیجه درد کمتری هم به دندان ها وارد می شود.
در این نوع از ارتودنسی شدت اصلاح ناهنجاری ها بیشتر از سایر روش ها است.
در صورتی که از براکت های شفاف استفاده کنید کمتر از هر براکت دیگری جلب توجه می کند. و تقریبا یک ارتودنسی نامرئی به شمار می رود.
وجود کش های الاستیکی بر روی براکت های معمولی باعث تجمع میکروب ها و باکتری ها می شود. اما بریس های دیمون فاقد کش بوده و فضایی برای اجتماع آلودگی نخواهد بود.
اگر چه می توان با استفاده از بریس های شفاف تا حدودی از رنگ روی فلزی ارتودنسی کاست اما سیم حلقوی قابل مشاهده بوده و نمی توان آن را تماما یک ارتودنسی نامرئی نامید.
هزینه ی براکت های خود تنظیم شونده از براکت های سرامیکی و فلزی بسیار گران تر است. استفاده از براکت های شفاف دیمون هم هزینه را دو چندان می کند.
به هر حال بریس ها هر چند هم کم اما مقدار قابل توجهی درد را به دندان ها وارد می کند و تا زمانی که به آن عادت کنید این درد آزار دهنده خواهد بود.
هزینه ی ارتودنسی دیمون اگر چه از دیگر روش ها بیشتر است اما اگر به مدت زمان که کیفیت درمان آن دقت کنید، میفهمید که مقرون به صرفه تر از باقی روش ها است و اگر بتوانید از نظر مالی از پس هزینه ی آن بر بیاید هر چه زودتر صاحب یک لبخند بی نقص و زیبا خواهید شد.