دلایل زیادی وجود دارد که باعث فاصله افتادن بین دندان ها می شود. یکی از آنها زیاد بودن فاصله طبیعی بین دندانها است. علاوه بر این از دست دادن دندان نیز میتواند باعث ایجاد این فاصله شود. اغلب موارد پزشکان توصیه میکنند که جای خالی دندان از دست داده را پر کنیم. در ادامه با ما همراه باشید تا به سؤالاتی از قبیل چرا باید جای خالی دندان را پر کنیم؟ و یا با چه روشهایی میتوان جای خالی دندان را پر کرد؟ پاسخ دهیم.
از دست رفتن دندانها به خصوص دندان های جلویی زیبایی لبخند را از بین می برند. اما این فاصله در درجه ی اول باید به دلایل پزشکی – بهداشتی پر شود. اگر دندان های از دست رفته دندان های شیری نیستند که با دندان دائمی جایگزین شوند، باید در اسرع وقت نسبت به جایگزین کردن آنها اقدام کرد.
اگر دندانهای از دسترفته جایگزین نشوند، عملکرد جویدن مختل میشود. استخوان فک شکسته شده و عضله تغییر میکند. نتیجه این اتفاق درد مزمن در گردن و سر است که میتواند به پشت سرایت کند. علاوه بر این، خطر ابتلا به بیماریهایی مانند پریودنتیت و پوسیدگی افزایش مییابد زیرا فضا و مکانهای مخفی بیشتری برای باکتریها در دهان وجود دارد.
در ادامه این مقاله در مورد عناوین زیر توضیحاتی ارائه می دهیم:
دندانها بسیار اجتماعی هستند و همیشه به دنبال نزدیکی به دندان همسایه هستند. بعد از از دستدادن دندان، طولی نمیکشد که دندانهای مجاور به داخل شکاف ایجاد شده حرکت میکنند. در نتیجه، کل ساختار استخوان در فک دچار مشکل میشود، استخوان بهمرور زمان شکسته میشود و خطر از دستدادن دندانهای بیشتر وجود دارد. اگر فشار طبیعی از بالا یا پایین وجود نداشته باشد، دندانهای مقابل نیز واکنش نشان میدهند و به سمت شکاف خالی رشد میکنند. باکتریهای مضر میتوانند در جایی که دندانها کج شدهاند و پلاکهای بیشتری شکل میگیرند، بهتر لانه کنند که به آن بیوفیلم یا پلاک نیز میگویند. بهداشت دهان و دندان معمولاً در این مناطق دشوارتر است، بهطوریکه التهاب و پوسیدگی در این مناطق افزایش مییابد.
از دست دادن دندان تمام عملکردهای مهم دهان و دندان را تحتتأثیر قرار میدهد. عملکردهای زیباییشناسی، صداسازی، عملکرد جویدن از جمله این عملکردها محسوب میگردند. دندانهای جلویی برای زیبایی و صداسازی اهمیت ویژهای دارند، درحالیکه دندانهای کناری وظیفه جویدن و پشتیبانی دارند. از دستدادن هر یک از اینها میتواند در عملکرد بقیه نیز تداخل ایجاد کند.
اگر دندانهای شما به دلیل وجود فاصله شروع به جابهجایی کنند، ممکن است نتوانید هنگام مسواک زدن و نخ دندان کشیدن به تمام سطوح دندانهای خود دسترسی پیدا کنید که میتواند باعث تشکیل پلاک یا باکتری شود. این اتفاق میتواند خطر پوسیدگی دندان و بیماری لثه را افزایش دهد که میتواند منجر به از دستدادن بیشتر دندان شود. نه تنها سلامت دهان و دندان شما را به خطر میاندازد، بلکه میتواند سلامت کلی شما را نیز در معرض خطر قرار دهد، زیرا بیماری لثه با بیماریهای جدیتری از جمله بیماری قلبی و دیابت مرتبط است.
همانطور که در بالا به آن اشاره کردیم، دندانهای شما به طور طبیعی از یکدیگر حمایت میکنند، بنابراین زمانی که یکی از آنها از دست میرود، میتواند باعث خم شدن دندانهای مجاور و جابهجایی آنها به داخل شکاف شود. این جابهجایی میتواند باعث ایجاد یک اثر دومینویی روی بقیه دندانهای شما شود و در نهایت باعث میشود که تمام دندانهای همسایه شروع به خم شدن به سمت فضای خالی کنند. باگذشت زمان این عارضه میتواند منجر به لبخند کج، مشکلات گاز گرفتن، درد مفاصل و سردرد شود. دندانهای شما نامرتب میشوند و تمیزکردن آنها را سختتر میکند که میتواند منجر به پوسیدگی دندان و از دستدادن بیشتر دندان شود.
شاید ندانید، اما دندانهای شما با تحریک رشد استخوان به حمایت از استخوان فک شما کمک میکند. وقتی یک یا چند دندان از دست میرود، استخوان آن ناحیه دیگر تحریک لازم برای رشد را دریافت نمیکند و در نتیجه استخوان از بین میرود .باگذشت زمان، این از دستدادن استخوان میتواند منجر به کوچک شدن فک شما شود و باعث میشود که دندانهای باقیمانده از ثبات کمتری برخوردار باشد و در نهایت شکل صورت و لبخند شما را تغییر دهد.
از دستدادن دندان همیشه باید توسط پزشک معالجه شود. از دستدادن یک یا چند دندان میتواند باعث آسیب دائمی به بقیه دندانها و فک شما شود؛ بنابراین اگر دندان خود را از دستدادهاید، نباید مدت زیادی برای مراجعه به دندانپزشک صبر کنید. تنها با درمان سریع میتوان از عوارض جدی جلوگیری کرد.
اگر دندان بیفتد، در همان زمان زخم باز ایجاد میشود. بهداشت نامناسب دهان میتواند منجر به التهاب شدید در این مرحله شود. باکتریها و ویروسها میتوانند در این زخم باز جای گیرند و باعث التهاب ناحیه آسیبدیده شوند. حداکثر زمانی که چرک ایجاد میشود، باید در اسرعوقت با پزشک مشورت شود. اگر درمان توسط پزشک انجام نشود، التهاب حتی میتواند به آبسه تبدیل شود.
در مورد آبسه، احتیاط شدید لازم است، زیرا در بدترین حالت حتی ممکن است خطر مسمومیت خون وجود داشته باشد. اگر میخواهید در مراحل اولیه از چنین عوارض جدی جلوگیری کنید، در صورت از دستدادن ناگهانی دندان باید فوراً با دندانپزشک تماس بگیرید.
در ادامه به بررسی روش های کاشت دندان میپردازیم:
ایمپلنتهای دندانی روشی مطمئن برای جایگزینی دندانهای از دسترفته شما برای مادامالعمر هستند و راهحلی دائمی برای دندانهای ازدسترفته به دلیل آسیب، پوسیدگی دندان، بیماریهای لثه یا جایگزینی پروتز متحرک ارائه میدهند. اگر تنها یک دندان را از دستدادهاید، یک پیچ تیتانیومی کوچک در یک روش نسبتاً سریع و بدون درد در فک شما قرار میگیرد. سپس یک اباتمنت در بالای پیچ قرار میگیرد تا تاج دندان، دندان جدید شما را در جای خود نگه دارد.
اگر چندین دندان را ازدستدادهاید، بریج دندان با پشتیبانی از ایمپلنت راهحلی درازمدت به شما ارائه میدهد که ظاهر و احساسی مانند دندانهای طبیعی شما دارد. برخلاف پروتزهای سنتی که معمولاً دندانهای مجاور را به خطر میاندازند، تمایل به لق شدن دارند و باعث عقب رفتن لثهها میشوند، بریج ایمپلنت دندان راحتتر است و درعینحال ثبات و عملکرد بهتری دارد.
اگر تمام دندانهای طبیعی خود را از دستدادهاید یا با دندانهای مصنوعی متحرک سروکار داشتهاید، پروتز دندانی با ایمپلنت یک راهحل دائمی و بدون دردسر ارائه میدهد. این روش شامل قراردادن یک مجموعه کامل از دندانها بر روی 4 تا 6 ایمپلنت دندانی است که دقیقاً شبیه دندانهای طبیعی هستند. با مراقبت و بهداشت دهان و دندان مناسب، پروتزهای ایمپلنتی شما میتوانند تا آخر عمر دوام بیاورند.
دندان مصنوعی یک راهحل مقرونبهصرفه است که نسبت به ایمپلنتهای دندانی ارزانتر است و رضایت فوری از پرکردن شکاف دندانهای ازدسترفته را فراهم میکند. دندانهای مصنوعی کاملاً قابل جابهجایی هستند و متناسب با رنگ دندانهای موجود ساخته شدهاند تا با لبخند طبیعی شما ترکیب شوند. بااینحال، پروتزهای جزئی میتوانند باعث تحلیل لثه و استخوان شوند و در نتیجه استخوان فک خراب شود. همانطور که لثهها و استخوانهای شما شروع به کوچک شدن میکنند، پروتزهای جزئی از جای خود خارج میشوند و شل میشوند. اینجاست که ترس از بیرون افتادن دندان مصنوعی هنگام صحبت یا غذا خوردن به وجود میآید.
موارد زیر باعث میشوند تا استفاده از ایمپلنت یکی از بهترین گزینهها برای پرکردن جای خالی دندان ها باشد؛