مشکلات و عوارض ایمپلنت دندان

ثابت شده است که ایمپلنت دندان مؤثرترین درمان برای دندان است، اما با برخی از عوارض سلامتی نیز همراه است. البته هنگامی که ایمپلنت‌های دندانی به‌خوبی پیوند می‌شوند، هیچ ترسی از عوارض وجود ندارد. ایمپلنت دندان شامل جایگزینی دائمی دندان‌های از دست‌رفته یا جایگزینی دندان آسیب‌دیده با دندان مصنوعی است. از لحاظ ظاهر و عملکرد، ایمپلنت‌های دندانی به طور کامل جایگزین دندان طبیعی می‌شوند. پس از انجام عمل، ایمپلنت دندان می‌تواند عوارضی ایجاد کند. این عوارض شامل اختلالات ترمیم زخم و التهاب (ایمپلنتیت)، تورم، خونریزی یا درد می شود. التهاب ایمپلنت پس از جراحی در کمتر از 5 درصد موارد رخ می‌دهد. در ادامه به طور کامل به بررسی عوارض ایمپلنت دندان می‌پردازیم.

در ادامه این مقاله در مورد عناوین زیر توضیحاتی ارائه می دهیم:

مشکلات شایع در ایمپلنت دندان

برخی از بیماران ممکن است رد ایمپلنت از فک را تجربه کنند.برخی از دلایل رد ایمپلنت عبارت‌اند از:

آسیب بافتی

روش پیوند ایمپلنت دندانی می‌تواند باعث آسیب بافتی در ناحیه مجاور شود. ناحیه آسیب‌دیده معمولاً به طور موقت دردناک است و درد در عرض چند روز کاهش می‌یابد.

آسیب عصبی

علت آن قرارگرفتن ایمپلنت بسیار نزدیک به عصب است. آسیب عصبی باعث درد می‌شود، به‌خصوص اگر دندان مصنوعی مستقیماً بالای عصب باشد. در چنین شرایطی، بیمار باید بلافاصله با جراح تماس بگیرد. جراح می‌تواند (در صورت لزوم) ایمپلنت را برداشته و آن را جایگزین کند.

آسیب به سینوس‌ها

هنگامی که کاشت در فک بالا انجام شود، ممکن است مشکلات سینوسی رخ دهد. در این حالت، ایمپلنت به برخی از حفره‌های سینوسی برخورد می کند. برای غلبه بر این عارضه، جراح می‌تواند ایمپلنت را جایگزین کند، یعنی دوباره جراحی را انجام دهد و در صورت نیاز عفونت سینوسی را برداشته و آنتی‌بیوتیک را مستقیماً روی محل بمالد.

چه عواملی عوارض ایمپلنت را تشدید می کند؟

سیگاری‌ها یا افرادی که الکل مصرف می‌کنند در معرض خطر بالقوه ابتلا به عفونت هستند. در این موارد، زمان لازم برای جوش خوردن ایمپلنت ممکن است بیشتر از حد ایده‌آل طول بکشد. سیستم ایمنی ضعیف را می‌توان عامل فعال عفونت در نظر گرفت. بسیار مهم است که پس از انجام ایمپلنت، تغییرات لازم در سبک زندگی از نظر تغذیه، عادات غذایی و بهداشت فردی را طبق دستور جراح دنبال کنید. فقط در این صورت مشکلی پیش نخواهد آمد.

ایمپلنت‌های دندانی مؤثرترین راه‌حل برای جایگزینی دندان هستند و برای جلوگیری از عوارض احتمالی، همیشه باید به توصیه‌های پزشک خود عمل کنید. مهم‌ترین چیزی که باید در نظر داشته باشید نوع ایمپلنت دندانی است که برای شما استفاده می‌شود و توسط چه کسی انجام می‌شود.

عوارض انتخاب نادرست پزشک برای ایمپلنت

ایمپلنت دندان یک روش تخصصی است که حتماً باید توسط متخصص انجام گردد. برای این کار باید به متخصص ایمپلنت دندان مراجعه نمایید. یک متخصص بعد از بررسی وضعیت دهان و دندان و سلامتی شما، مشخص می‌کند که آیا شما کاندید مناسبی برای ایمپلنت دندان هستید یا خیر. در صورت تشخیص اشتباه پزشک، این انتخاب می‌تواند عوارضی را به دنبال داشته باشد، از جمله:

• کاشت ایمپلنت در مکان نامناسب؛ یکی از شایع‌ترین مشکلاتی است که می‌تواند عوارض زیادی را به دنبال داشته باشد. نازیبایی و عدم امکان قراردادن پروتز بر روی ایمپلنت از جمله این عوارض محسوب می‌شوند.

• عفونت بعد از کاشت دندان؛ یکی دیگر از عوارضی است که در برخی از بیماران دیده می‌شود. معمولاً افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند و افراد سیگاری بیشتر در معرض این عارضه هستند. پزشک شما قبل از عمل درباره سوابق بیماری‌های شما سؤال خواهد کرد. درصورتی‌که شما کاندید مناسبی برای این روش نباشید، به شما توصیه می‌کند از دیگر روش‌های کاشت دندان استفاده کنید.

هر جراحی می‌تواند عوارض کوتاه‌مدتی را به دنبال داشته باشد که ایمپلنت دندان نیز از آن مستثنی نیست. درد و تورم در ناحیه کاشت، خونریزی کم و بی‌حسی موقت بعد از جراحی طبیعی است. استفاده از داروهای تجویز شده توسط پزشک و مراقبت‌های بعد از جراحی تا حد زیادی این مشکلات را برطرف می‌کند. اگر این نشانه‌ها بیش از یک هفته ادامه داشتند، حتماً به جراح خود اطلاع دهید.

عوارض مکانیکی و بیولوژیکی

در سال های اخیر مطالعات متعددی روی عوارض ایمپلنت دندان انجام شده و شایع ترین عوارض آن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتیجه ی این مطالعات نشان می دهد که عوارض ایمپلنت دندان در گروه قرار می گیرند که عبارتند از:

1. بیولوژیکی
2. مکانیکی

عوارض بیولوژیکی اساساً با پری ایمپلنتیت قابل‌شناسایی هستند و مربوط به قسمت هایی از فک و لثه می شود که ایمپلنت را پشتیبانی می کند (از این‌ رو اصطلاح بیولوژیکی به آن داده شده است). از سوی دیگر، عوارض مکانیکی مربوط به اجزایی است که ایمپلنت یا همان پروتز به‌ طورکلی از آنها تشکیل می‌شود.

عوارض مکانیکی ایمپلنت

شایع ترین عوارض مکانیکی عبارتند از:

• باز شدن یا از بین‌ رفتن پیچ فیکساتور
• شکستگی پیچ فیکساتور
• از بین‌ رفتن روبنای پروتز
• شکستگی ایمپلنت
• شکستگی چارچوب فلزی تاج
• شکستگی پرسلن

شل شدن پیچ اتصال باعث افزایش تنش‌ها در رابط اتصال می‌شود، در نتیجه فضای بین رابط ایمپلنت – اباتمنت باز می‌شود و حرکات چرخشی منفی و کنترل نشده تولید می‌شود .بنابراین دقت در اتصال بسیار مهم است. جهت کاهش این عوارض حتماً باید به بهترین متخصص ایمپلنت مراجعه نمایید.

پیچ قسمتی از ایمپلنت است که به دلیل کاهش قطر آن در مقایسه با ایمپلنت یا اباتمنت بیشتر در معرض شکستگی است. در صورت بازکردن یا شکستگی پیچ اتصال، راه‌حل، تعویض آن با پیچ اتصال جدید است.

شکستگی بدنه ایمپلنت مشکل بسیار پیچیده‌تری است. اتصالات داخلی در مقایسه با ضخامت بدنه ایمپلنت ممکن است قادر به تحمل بارهای جویدن نباشد. اما شکستگی بدنه ایمپلنت دشوارتر است، زیرا باید انقباض استخوان قابل‌توجه باشد تا در اثر آن، نیروی لازم برای شکستن ایمپلنت به وجود آید.

چگونه عوارض مکانیکی ایمپلنت را اصلاح می کنند؟

در سال‌های اخیر، تولیدکنندگان با تغییر قطر ایمپلنت‌ها، اصلاح طراحی اتصالات ایمپلنت و تغییر مواد، در صدد کاهش خطر مشکلات مکانیکی بوده‌اند.

ماندگاری ایمپلنت دندانی در داخل حفره دهان و روبنای پروتز آن به پارامترهای زیادی بستگی دارد که نمی‌توان آنها را به طور کامل در آزمایشگاه شبیه‌سازی کرد. تست مقاومت، توانایی ایمپلنت برای مقاومت در برابر فشارهای جویدن را شبیه‌سازی می‌کند. همچنین باز شدن پیچ یکی دیگر از شایع‌ترین مشکلات مکانیکی ایمپلنت است. باز شدن پیچ می‌تواند منجر به شکستگی پیچ اتصال شود.

عوارض بیولوژیکی

اصطلاح پری ایمپلنتیت به یک فرایند التهابی مخرب اشاره دارد که بر بافت‌های سخت و نرم اطراف ایمپلنت تأثیر می‌گذارد. پری ایمپلنتیت شایع‌ترین علت شکست ایمپلنت‌ است. علت پری ایمپلنتیت رسوبات روی ایمپلنت (رسوبات پلاکی) است. اگر این پلاک‌ها به طور منظم برداشته نشوند، باکتری‌ها در انتقال از بدنه ایمپلنت به لثه تکثیر می‌شوند. این ناحیه شروع به التهاب و دردناک شدن می‌کند.

سایر عواملی که باعث ایجاد پری ایمپلنتیت روی ایمپلنت دندان می‌شوند عبارت‌اند از: سیگارکشیدن، دیابت، پریودنتیت از قبل موجود، پوکی‌استخوان، استرس طولانی‌مدت، تغییرات هورمونی، مراقبت ضعیف از دندان و عدم بهبود کافی ایمپلنت دندان. این واقعیت که بیماران دیابتی، سیگاری‌ها و افراد مبتلا به پوکی‌استخوان به‌ویژه در معرض خطر هستند، به این دلیل است که لثه‌های این گروه از افراد از قبل آسیب‌دیده است.

اختلالات متابولیسم سلولی ناشی از مشکلات گردش خون نیز ناشی از مصرف تنباکو و استرس روانی است که باعث افزایش مقادیر التهاب می‌شود. پوکی‌استخوان می‌تواند استخوان فک را تضعیف کند و تشعشع نیز بر متابولیسم استخوان تأثیر منفی می‌گذارد.

سخن آخر

همان‌طور که اشاره شد انجام این جراحی توسط یک متخصص تا حد زیادی می‌تواند عوارض را کاهش دهد. برخی از این عوارض به مراقبت بیمار و نحوه استفاده آن از دندان‌ها بستگی دارد؛ بنابراین اگر شما نیز این جراحی را انجام داده‌اید، مراقبت‌های بعد از جراحی ایمپلنت دندان را در رعایت کنید.